Žiri u sastavu prof. dr Zoran Đerić (predsednik), prof. dr
Srđan Šljukić i Radovan Vlahović doneo je jednoglasnu odluku da Nagrada „Teodor
Pavlović” za najbolju knjigu pripadne prof. dr Savi Damjanovu za knjigu „Also sprach Damjanov” (Gradska narodna biblioteka „Žarko Zrenjanin”, Zrenjanin, 2019), a Nagradа „Teodor
Pavlović” za životno delo likovnom kritičaru Savi Stepanovu.
Nagrade se dodeljuju u okviru
manifestacije Dani Teodora Pavlovića koju organizuje Banatski kulturni centar iz Novog Miloševa u saradnji sa Maticom srpskom iz Novog Sada, pod
pokroviteljstvom Opštine Novi Bečej i Mesne zajednice Novo Miloševo. Manifestacija će se održati po dvadeseti
put od 25. septembra do 11. oktobra 2019. godine u Novom Sadu i Novom Miloševu.
Nagrade će Savi Damjanovu i Savi Stepanovu biti uručene u sredu 25. septembra u 14 časova u Svečanoj sali
Matice srpske u Novom Sadu u okviru programa otvaranja manifestacije.
Nagrada „Teodor Pavlović” za najbolju knjigu
Nagrada „Teodor Pavlović” za najbolju knjigu dodeljuje se prof. dr Savi Damjanovu za knjigu „Also sprach Damjanov” (Gradska narodna biblioteka „Žarko Zrenjanin”, Zrenjanin, 2019).
Sava
Damjanov (Novi Sad, 29. septembar 1956) je pisac, književni istoričar, esejista
i univerzitetski profesor. Trenutno predaje na Filozofskom fakultetu u Novom
Sadu, gde je i diplomirao (1980. godine, grupa za jugoslovenske književnosti i
srpskohrvatski jezik), magistrirao (1986) i doktorirao (1996) pod mentorstvom
akademika Milorada Pavića. Kao prozaistu, književna kritika ga smatra jednim od
vodećih predstavnika srpskog postmodernizma. Njegovi tekstovi prevođeni su na
engleski, francuski, nemački, ruski, poljski, češki, mađarski, slovački,
rusinski, ukrajinski, bugarski, slovenački i makedonski jezik. Zastupljen je u
antologijama savremene srpske proze. U zimskom semestru 2001/2002. predavao je
na katedri za slavistiku Univerziteta u Tibingenu (Nemačka). Držao je
predavanja i na Univerzitetima u Regensburgu, Frajburgu, Berlinu, Haleu, Triru,
Getingenu, Bonu, Torinu, Veneciji, Krakovu, Vroclavu, Varšavi, Gdanjsku, Lođu,
Opolu, Sosnovjecu, Velikom Trnovu, Ljubljani, Skoplju, Budimpešti, Kijevu i
Lavovu. Sarađuje na doktorskim studijama Univerziteta u Beogradu, Nišu,
Nikšiću, Zagrebu i Lisabonu. Učesnik je mnogih međunarodnih književnih i
naučnih simpozijuma u zemlji i inostranstvu. Dobitnik je više značajnih
nagrada. Autor je preko trideset knjiga: romana, knjiga priča, antologija,
knjiga eseja i kritika, i naučnih studija. „Službeni glasnik” mu 2011/12.
objavljuje izabrane književnoistorijske i književnokritičke radove u 5 knjiga
pod nazivom „Damjanov: srpska književnost iskosa”. Živi i radi u Novom Sadu.
O knjizi
Knjiga
„Also sprach Damjanov” sadrži 33 intervjua, koje je tokom 33 godine vodio Sava Damjanov
sa novinarima, urednicima kulturnih i književnih glasila, vrlo često i piscima.
U njoj su, kroz razgovor, objedinjene sve dimenzije proze Save Damjanova. Pored
„diskursa mistifikacija”, pored ljubavnog razgovora, prisutan je i „diskurs vesele
književnosti”. „Also sprach Damjanov” je, dakle, knjiga dijaloga. Ona je više
od obične konverzacije, od izmene replika, potiče od veštine postavljanja
pitanja i vođenja (usmeravanja) toka razgovora, ali je uvek i pokušaj da se iz
njih izvuče neka esencija, estetska pre svega, bilo da je teorijske ili
praktične prirode. Zato je važno pomenuti i neke od sagovornika Save Damjanova:
Nenad Šaponja, Đorđe Pisarev, Franja Petrinović, Katarina Brajović, Radmila
Gikić, Marija Midžović, Enes Halilović… (Iz obrazloženja žirija, Zoran Đerić)
Nagrada „Teodor Pavlović” za životno delo
Nagrada „Teodor Pavlović” za životno delo
dodeljuje se Savi Stepanovu na predlog Novosadskog sajma i Galerije „Bel Art” iz
Novog Sada.
Sava Stepanov, likovni
kritičar, rođen je u Padeju (Banat) 1951. godine. Studirao je na Filozofskom
fakultetu u Beogradu. Radio je u Novom Sadu u Galeriji Matice srpske (1973–1979),
Foto galeriji (1979–1993), Centru za vizuelnu kulturu „Zlatno oko” (1993–2010)
i u Zavodu za kuluturu Vojvodine (2010–2014). Bio je honorarni urednik Likovnog
salona Tribine mladih u Novom Sadu (1977–1981). Urednik je u „Enciklopediji
Vojvodine” (redakcija za likovnu umetnost i ilustrativnu građu) VANU, te u „Leksikonu
umetnika Vojvodine”. Priredio niz autorskih izložbi u zemlji i inostranstvu.
Bio je osnivač i art direktor brojnih međunarodnih manifestacija u Novom Sadu.
Priredio je veći broj autorskih izložbi jugoslovenske i srpske umetnosti u
inostranstvu (Pariz, Ženeva, Norič, Trst, Dortmund, Moskva, Budimpešta,
Miškolc, Segedin, Prag, Medzilaborce, Beč, Vašington, Toronto, Tokio itd).
Objavljivao je tekstove u brojnim katalozima, časopisima i zbornicima. Pisao je
scenarije za televizijske emisije i dokumentarne filmove o likovnoj umetnosti i
fotografiji. Učestvovao je na brojnim simpozijumima u Srbiji, Mađarskoj, Rumuniji, Slovačkoj, Nemačkoj... Objavio je
10-ak knjiga i preko 20 monografija o domaćim i stranim umetnicima. Dobitnik je
brojnih nagrada za tekstove, knjige, autorske izložbe i celokupni rad. Tokom
2019. godine poklonio je svoju kolekciju
umetničkih dela Galeriji Matice srpske i time postao jedan o njenih
značajnih darodavaca. Tim povodom je štampana knjiga „Poklon zbirka Save Stepanova” (autori
Danilo Vuksanović, Miroslava Žarkov, Galerija Matice srpske, Novi Sad, 2019). Živi
i radi u Novom Sadu.
Teodor Pavlović (1804–1854), koji je rođen u Karlovu, današnjem
Novom Miloševu, bio je obnovitelj i reformator
Matice srpske, njen prvi sekretar,
urednik „Letopisa” Matice
srpske, osnivač Galerije Matice srpske, osnivač prve
muzejske zbirke u Srba, novinar i rodonačelnik žurnalistike u Srba, advokat,
književnik, prevodilac – jedna od najistaknutijih, a nepravedno
zaboravljenih, ličnosti srpskog naroda u prvoj polovini 19. veka, čije je
pregalaštvo dalo trajni doprinos srpskoj kulturi.
