Ljubomir Kojić: „Duše tela"



Najnoviji korpus fotografija iz Kojićeve umetničke radionice predstavljaju pravi zaokret u njegovom dosadašnjem opusu. On više ne insistira na realnoj slici spoljneg vidljivog sveta, nego nastoji da prikaže vlastite subjektivističke vizije i snoviđenja. Umesto realizma Kojić se okreće nadrealizmu; umesto viđenim on se bavi izmaštanim i slućenim, umesto objektivnim svetom on se bavi vlastitim subjektivizmom, nastojeći da, pri tome, sačuva medijsku čistotu fotografske slike.


Izvod iz recenzije
Sava Stepanov 



Ako je Kojić u "Fotografijama" 2009. nagoveštavao ili beležio tok raspada dosadašnjeg, bar se činilo, idiličnog i pitoresknog ruralnog koncepta života, sada nas 2013. suočava sa raspadom ljudskog bića uopšte. Sudeći po splinu nove knjige, ako paralelu uspostavimo sa književnošću, ton njegovih saopštavanja neprijatnih činjenica o sumraku međuljudskih odnosa i sudbini čovečanstva je negde u rasponu između Lavkraftovog "Nekronomikona" i Kafkinog "Preobražaja".


Izvod iz recenzije
Slobodan Ivkov



Pred nama je foto-novela o duši u sedamdesetak slika Ljubomira Bate Kojića ispričana fotografskim narativnim postupkom uz korišćenje slikarskog alata, koji nam moderna tehnologija slikanja i stvaranja slike, postupkom umetničke konstrukcije preko kompjutera, dozvoljava i daje kao mogućnost. Priča o duši nije ni laka ni jednostvana kad se želi izbeći opštost već viđenih i opisanih prizora i tumačenja iste, a da se ne padne u banalnost i patetiku. Na prvi pogled na fotografije u ovoj knjizi, upitaćemo se kakva je to priča o duši koju Ljubomir Bata Kojić želi da nam ispriča. E, tu svaki tumač i prevodilac naracije slika mora da zastane i da se seti one stare da svaki tumač umetničkog dela može da vidi onoliko koliko delo u njemu probudi asocijacija i, naravno, koliko sam ima sposobnosti, znanja i kreativnosti da iz slika otkrije.
Fotografije Ljubomira Bate Kojića, od prve do poslednje, pričaju svoju priču, i svaka je višeslojna, duboka i može da stoji sama za sebe. One su povezane jednim motivom koji bih nazvao bogotražiteljstvom, spoznajom koja proističe iz nesvesnog.

Izvod iz recenzije
Radovan Vlahovic