Knjiga Tragom „Mezimčeta srbskog“ žanrovski se može odrediti kao memoar.
Na više mesta u knjizi Čiplić ističe da je samo na mestima gde je to bilo neophodno
koristio istorijske podatke, da on nije pisac monografije i da knjiga nije prava
istorija Srpskog narodnog pozorišta, već njegova lična knjiga o pozorištu. U knjizi
piše o tradiciji pozorišta, ali i pozorišnoj tradiciji svoje porodice, kao i o svojim
vezama sa pozorištem. Verovao je da Srpsko narodno pozorište poznaje dobro jer je
o njemu pisao prvo kao pozorišni kritičar, zatim je postao pisac čije se delo u
njemu igralo, pa onda i sekretar, dramaturg i upravnik.(...) Knjiga kao takva neizostavan
je dokument jednog vremena, jedne kulture i jednog grada.
Bojana Popović