Knjiga sadrži autorizovane životne priče žena intervjuisanih oral history metodom koje na nov način prikazuju živote reprezentativnih političarki Srbije sa nacionalnog, pokrajinskog i lokalnog nivoa: Slavica Đukić- Dejanović, Sanda Rašković- Ivić, Gordana Pop Lazić, Olgica Batić, Milica Radović, Aleksandra Jerkov, Marijana Četojević, Zlata Đerić, Elvira Kovač, Aleksandra Majkić, Gordana Rajkov, Maja Sedlarević, Snežana Stojanović- Plavšić i Sofka Vasiljković.
352 strane, ilustr. broš. povez, 17x24 cm
Prvenstveni cilj ovog projekta Dijane Subotički je da problem društvenog položaja žene u okviru globalnog društvenog sistema, posreduje i prati kroz dva društvena podsistema, politika i porodica. U toj optici ona teži da pokaže postojanje jednog drugog i drugačijeg lica Srbije; da razobliči sterotipe o odnosu polova u smislu duboko ukorenjenih, nepisanih zakona po kojima su žene, pa i žene političarke, uvek „druge“ u senci, uvek prigušeni glasovi koji pripadaju nejasnim likovima, uvek prve koje zaborav prekrije. Ona je sebi postavila zadatak da na neposredan način, u formi spontanog razgovora, prikaže samosvojno javno delovanje žena Srbije, da osvetli onu drugu, senovitu i skrivenu tradiciju žena kao autonomnih javnih delatnika.
Jedna od istina koja se nameće i muškom čitaocu ove knjige: Nema slobode i emancipacije, ni za muškarce ni za žene, ukolilo ne shvate da su manipulisani od poretka, od vlastodržaca kojima su vazda potrebni hijerarhija i autoritarnost, odnosno, patrijarhalni modeli kao posredovanje. Reč je, pre svega, o autoritarnoj porodici koja socijalizuje ljude u tradiciji podele na muške i ženske poslove, koja ih privikava na hijerarhiju i neprikosnovene autoritete, na društvenu podelu rada i koja, u krajnjoj liniji, ispostavlja podanike državi – idealne šrafove koji se bez trvenja i otpora uklapaju u mehanizam poretka.
Objavljivanje ovih razgovora je skromni prilog odgovornosti za javnu reč, polaganje računa za javno delanje. Njima se nastoji reaktuelizovati starogrčko poimanje razgovora (dijaloga) kao pravog oblika političkog opštenja. U tom smislu ova knjiga nije samo lični dokument, nego slika vremena u kojem je nastala.
Izvod iz recenzije prof. dr Jovice Trkulje
U novoj knjizi „Tiha većina: životne priče političarki iz Srbije” Dijana Subotički ponudila nam je 14 raznolikih, ponekad neočekivano iskrenih, potresnih i uzbudljivih ispovesti onih žena koje svakodnevno gledamo u prenosima skupštinskih zasedanja i žustrim polemikama u kojima zastupaju stavove političkih partija, poslaničkih grupa ili Vlade... Ispovesti u kojima otkrivaju do sada nepoznate, ali važne (određujuće) detalje iz ličnog i porodičnog života, profesionalne i političke karijere.
Dominiraju one koje su 2012. godine izabrane za poslanice u Skupštini Republike Srbije, a dragoceno je da su među intervjuisanim ženama ovoga puta i one koje su se tokom svoje političke karijere našle na najvišim državnim funkcijama: aktuelne i bivše ministarke, predsednice i potpredsednice parlamenata (lokalnog, pokrajinskog i republičkog), ambasadorke, kao i one političarke koje danas zauzimaju najviše funkcije u svojim političkim partijama (predsedsnice i potpredsednice).
Intelektualna snaga, istrajnost i životne pobede ovih žena zaslužuju da budu zabeležene i predstavljene javnosti i tako postanu inspiracija za one koji se na putu do uspeha suočavaju sa istim preprekama, teškoćama, predrasudama...
Posebnu vrednost donose ispovesti Gordane Rajkov, prve žene u indvalidskim kolicima koja je postala poslanica u Skupštini Srbije i Sofke Vasiljković, zamenice predsednika Nacionalnog saveta Roma u Srbiji.
Izvod iz recenzije Marije Srdić
