Fragmenti o Lazi Kostiću napisani su besprekornim stilom koji
je utemeljen na najboljim primerima naše književnonaučne tradicije. Studije u ovoj knjizi rezultat
su bogatih naučnih istraživanja iz kojih je Mladen Đuričić izvukao obilje novih činjenica o Lazi
Kostiću, uklopivši ih u vredan, mozaičan rukopis koji značajno doprinosi našoj modernoj književnoj
istoriografiji. Od posebnog značaja je i način na koji se pesničko delo Laze Kostića učitava u kontekst
moderniteta srpske književnosti 20. veka, a ključne argumente za svoje teze Mladen Đuričić je pronašao u dijahronijskom iščitavanju kritičke
prakse kojoj je Laza Kostić bio neka vrsta junaka.
Iz recenzije Gojka
Tešića
Knjiga Mladena
Đuričića sadrži osam eseja posvećenih jednom od najznačajnijih autora srpske književnosti
19. i 20. veka, i već sada je izvesno da će to biti korisna literatura budućim proučavaocima
književnog dela Laze Kostića. Svoje zaključke Mladen Đuričić donosi analizirajući
relevantnu građu, a sve sa ciljem da rodonačelniku srpskog poetskog moderniteta
odredi pravo mesto u onome što moderna književna nauka imenuje pojmom kanona. Taj istraživačko-hermeneutički posao autor je obavio na najbolji i najubedljiviji način,
koji je u mnogim detaljima
inovativan i čitalački uzbudljiv.
Iz recenzije Save
Damjanova
Zahvaljujući raznovrsnim književnoistorijskim uvidima, precizni
naučni redovi ove knjige počinju podrhtavati pred čitaočevim očima, kao da u svojoj
pozadini nagovještavaju uzavrelost priče koja kroz njih pokušava da se probije na
površinu. Ta priča ima potencijal da vremenom preraste u cjelovitu biografsko-recepcijsku
knjigu o Lazi Kostiću, u kojoj bi se do najsitnijih detalja oživio portret njegove ličnosti,
ponudilo svježije i bogatije tumačenje života, djela, recepcije i aktuelnog značaja
pjesnika kojem ogromna posvećenost i interesovanje za sopstveni jezik i tradiciju
nisu smetali da napiše jednu od najboljih pjesama svjetske književnosti. Pomenuta
nenapisana knjiga, građena na temelju Fragmenata
o Lazi Kostiću, zaista bi mogla da bude u rangu onih kakve su od Žanete Đukić
Perišić i Gorane Raičević u 21. vijeku dobili Ivo Andrić i Miloš Crnjanski.
Iz recenzije Marka
Tošovića
